"ตกงาน" จะได้เงินประกันสังคมเท่าไหร่?

ระบบประกันสังคมไทยคนที่ส่งเงินเข้าระบบประกันสังคมจะเรียกว่า " ผู้ประกันตน" โดยแบ่งออกเป็น 3 ประเภทตามวิธีนำส่งเงินและสิทธิประโยชน์จะได้รับ ดังนี้

1. ผู้ประกันตน มาตรา 33 คนที่ทำงานในระบบบริษัท มีรายได้แน่นอนทุกเดือน เป็นภาคบังคับให้นายจ้างและลูกจ้างต้องส่งเงินสมทบทุกเดือน ในอัตราร้อยละ 5 % เท่ากัน สูงสุดไม่เกิน 750 บาท ซึ่งรัฐบาลจะสมทบเพิ่มให้อีก 2.75 %
** ได้รับความคุ้มครอง 7 กรณี ( กรณีเจ็บป่วย กรณีคลอดบุตร กรณีทุพพลภาพ กรณีตาย กรณีสงเคราะห์บุตรและกรณีชราภาพ , กรณีว่างงาน )

2. ผู้ประกันตน มาตรา 39 เป็นผู้ประกันตนม.33 มาก่อน ( 12 เดือน ) เป็นภาคสมัครใจ คือเคยทำงานประจำแล้วลาออกหรือตกงาน ( 6 เดือน ) หรือเป็นนายตัวเอง แล้วอยากรับสิทธิประโยขน์จากประกันสังคมอยู่ จึงได้นำส่งเงินด้วยตัวเอง เดือนละ 432 บาท ซึ่งรัฐบาลช่วยสมทบอีก 120 บาททุกเดือน
** ได้รับความคุ้มครอง 6 กรณี ( กรณีเจ็บป่วย กรณีคลอดบุตร กรณีทุพพลภาพ กรณีตาย กรณีสงเคราะห์บุตรและกรณีชราภาพ )

3. ผู้ประกันตน มาตรา 40 เป็นแรงงานนอกระบบหรืออาชีพอิสระ เช่นพ่อค้า,แม่ค้า,รับจ้างทั่วไป,ผู้ใช้แรงงาน ไม่เคยเป็นผู้ประกันตน.33, ม.39และทำประกันสังคม มาก่อน โดยมีทางเลือกในการส่งเงินเข้ากองทุนประกันสังคมคือ
เดือนละ 70 บาท , 100 บาท และ 300 บาท
** ได้รับความคุ้มครอง 3-5 กรณี ( กรณีเจ็บป่วย กรณีทุพพลภาพ กรณีตาย กรณีสงเคราะห์บุตรและกรณีชราภาพ )

ซึ่งจะเห็นได้ว่าตามกฎหมายและสถานการณ์ปกติ คนที่จะได้รับสิทธิประโยชน์กรณีว่างงานคือผู้ประกันตน ม. 33 โดยจะได้รับเงินทดแทนแต่ละดรณีดังต่อไปนี้

1.กรณีถูกเลิกจ้าง จะได้รับเงินทดแทนอัตราร้อยละ 50 ครั้งละไม่เกิน 180 วัน ( 6 เดือน )
เช่น เงินเดือนเฉลี่ย 15,000 จะได้รับเงินเดือนละ 7,500 บาท เป็นเวลา 6 เดือน
2.กรณีลาออก จะได้รับเงินทดแทนอัตราร้อยละ 30 ครั้งละไม่เกิน 90 วัน ( 3 เดือน )
เช่น เงินเดือนเฉลี่ย 15,000 จะได้รับเงินเดือนละ 4,500 บาท เป็นเวลา 3 เดือน

แต่ไม่ว่าจะลาออกเองหรือถูกเลิกจ้าง สิ่งแรกที่ต้องทำคือ ลงทะเบียนว่างงาน 30 วันนับจากวันที่ลาออกหรือถูกเลิกจ้าง

ทั้งนี้หากเกิดสถานการณ์ฉุกเฉินไม่ปกติที่ส่งผลต่อรายได้ของผู้ประกันตน อย่างเหตุการณ์ โรคไวรัสโคโรน่า ( COVID-19 ) ระบาด ส่งผลกระทบต่อทุกภาคส่วนและคนทุกระดับชั้น ทั้งถูกเลิกจ้าง,หยุดงาน,บริษัทปิดตัวลง
กองทุนประกันสังคมอาจมีการปรับเปลี่ยนอัตราเงินสมทบหรือสิทธิประโยชน์อื่นๆเพื่อเป็นการช่วยเหลือผู้ประกันตน ซึ่งก็มีดังต่อไปนี้

                          "นายจ้าง"
* ลดอัตราเงินสมทบ ( ม.33,ม.39 )
ม.33 = นายจ้าง เหลือร้อยละ 4 , ลูกจ้าง เหลือร้อยละ 1 ระยะเวลา 3 เดือน
ม.39 = ลดเหลือ 86 บาทต่อเดือน ระยะเวลา 3 เดือน

* ขยายเวลาส่งเงินสมทบ ( ม.33,ม.39,ม.40 )
ขยายงวดเดือน มีนาคม-พฤษภาคม ออกไปอีก 3 เดือน
งวด มีนาคม จ่ายวันที่ 15 กรกฎาคม
งวด เมษายน จ่ายวันที่ 15 สิงหาคม
งวด มิถุนายน จ่ายวันที่ 15 กันยายน

                          "ลูกจ้าง"
* กรณีว่างงานจากเหตุสุดวิสัย ( ม.39,ม.40 )
ไม่ได้ทำงาน นายจ้างไม่ให้ทำ หรือบริษัท,ร้านค้าหยุดกิจการชั่วคราวจากคำสั่งรัฐบาล แต่อาจจะยังไม่ได้ลาออกหรือถูกเลิกจ้าง เพียงแค่หยุดทำงาน ทำให้ไม่มีรายได้
จะได้รับเงินว่างงาน ร้อยละ 62 ของค่าจ้าง ระยะเวลา 3 เดือน

* กรณีว่างงานจากการลาออกหรือถูกเลิกจ้าง ( ม.33 )
กรณีลาออก = ได้รับเงินร้อยละ 45 ระยะเวลา 90 วัน
กรณีถูกเลิกจ้าง = ได้รับเงินร้อยละ 70 ระยะเวลา 200 วัน

เงินชดเชยที่ได้รับอาจจะไม่เพียงพอสำหรับบางคนที่มีรายจ่ายเยอะ มีหนี้บัตรเครดิต,สินเชื่อหรือแม้แต่ค่าใช้ในการรักษาโรคโควิด19 ก็อาจไม่เพียงพอซึ่งหากไม่ได้ซื้อประกันโรคนี้โดยเฉพาะก็อาจจะทำให้ลำบากได้ และสิ่งสำคัญที่สุดคือค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันไม่ว่าจะเป็นค่าอาหาร,ค่าเช่าห้อง,ค่าบริการโทรศัพท์,ค่าน้ำค่าไฟ ฯลฯ ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นค่าใช้จ่ายที่จำเป็นทั้งนั้น

ซึ่งนั้นก็ทำให้เห็นถึงประโยชน์ของเงินสำรอง,เงินฉุกเฉินได้ดี เพราะได้ถูกนำออกมาใช้ในยามที่เกิดวิกฤตและช่วยให้อยู่รอดได้โดยไม่มีปัญหาเรื่องเงิน เพราะบางครั้งก็ไม่สามารถคาดเดาอนาคตได้ว่าจะเกิดเหตุวิกฤตร้ายแรงอะไรบ้างที่ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจ,การเงิน,และชีวิตของมนุษย์ทุกระดับชั้น